فردا در دوحه قطر شاهد یک بازی حساس و با اهمیت هستیم. ایران با عراق به میزبانی دوحه دیداری خواهد بود که نگاه اهالی وکارشناسان فوتبال منطقه اسیا را به خود جلب خواهد کرد.
در شرایطی بار دیگر با عراق روبرو خواهیم شد که شناخت به صورت متقابل از سوی دو طرف وجود دارد. طبیعی است که نباید اشتباه کرد،چون کوچکترین اشتباه توام با لرزش بزرگ وقرار گرفتن در چالش خواهد بود.
اینکه در برابر سوریه چگونه بودیم به گذشته مربوط است و باید آن را تمام شده دانست.در برابر عراق نباید اشتباهات گذشته را تکرار کرد.باید فکر نو واندیشه جدید به کار گرفت. خوشبختانه در این بازی سردار ازمون را درپیشانی تیم همراه خواهیم داشت، پس بهانه جویی و فرار به جلو جهت هر گونه توجیه قابل پذیرش نخواهد بود. فوتبال عراق به فوتبال خودمان نزدیکی دارد، در این نزدیکی فقط تقابل اندیشه ها می تواند حکم به برتری دیگری دهد.
نمی گوییم عبور از عراق سهل است،قطعا چنین نخواهد بود،اما لازم است که برای مقابله چنین حریفی باید در نوع چیدمان تیم از احساسات ویا دل به دست اوردن فاصله گرفت.نیاز است مردانی را در ترکیب تیم قرارداد که متناسب با تاکتیک تیم باشد.نیاز است در راه تعویض ها بازیکنانی وارد میدان شوند که متناسب با نوع تاکتیک تیم حریف بوده تا انفجار ایجاد شود. نیاز است که نگاه اول را به بکار گیری مردان خط میانی انداخت که عراقی ها در این جناح سر آمد هستند.
خلاصه اینکه باید مردانی به کار گرفته شوند که اصل مکمل بودن در ان رعایت شود. در برابر سوریه تیم ما فاقد مردان مکمل بود.در برابر سوریه اصل حمایت وپوشش از مرد پا به در تیم ما نقش فراموشکاری را داشت،از این جهت هیچ گاه بالانس دیده نشدیم.برای عبور از باید این موارد رعایت شود.برای ملاقات روزهای خوش محکوم به پیروزی هستیم. زیرا عراق از ان دست تیم هایی است که در صورت کوچکترین اشتباه از سوی حریف بار خودرا بسته و بین خود با دیگران فاصله ایجاد می کند.
نویسنده: اکبر عزیزی