جمعه هفتم اردیبهشت ماه
جام‌ملت ها از نگاهی دیگر...

نقش ستاره ها در والیبال

والیبال، ورزش گروهی است و افراد آن‌ مثل زنجیر به هم پیوسته اند اگر یک حلقه از این رشته بگسلد ادامه حرکت امکانپذیر نمی شود...

در ورزش والیبال که سمبل وحدت است باز تک ستاره ها کارگشایی خاصی دارند و سبب می شوند که فدراسیون جهانی والیبال محور تبلیعات و تمهیدات خود را بر فوق ستارگان قرار دهد، در تیم ایران این نقش را در صابر کاظمی و میثم صالحی بسیار پررنگ دیده ایم هر چند در بازی با ژاپن پرتلاش و خستگی ناپذیر و همبسته واقعی، علی اصغر مجرد یک مهره کلیدی در دفاع و حمله  بود و خلا سید موسوی را به خوبی در تیم ملی پر ساخته بود، اما دیدید که بازیکنی چون صابر کاظمی چقدر تاثیرگذار بود؛ جوان شایسته خطه تر کمن صحرا در این دوره از لیگ ملت ها حدود یکصد پوین برای تیم اندوخته بود و این از نوادر ورزش های گروهی است یا میثم صالحی که با قدرت چند اسب بخار به توپ ضربه می زند  پرفروغ بود، این جوان ها که از سه سال پیش بر شایستگی های آنان‌ پای فشرده ایم یا امیرحسین توخته که به لحاظ فیزیکی بی نظیر و از جهت فنی و تجربی نیازمند خودسازی بیشتر است تیم ایران را ستاره باران نشان می دهد، محمدرضا حضرت پور(لیبرو) امیرحسین اسفندیار و بچه هایی که با تیم نوجوانان گل کرده اند ما یک تیم رویایی و دست نیافتنی خواهیم داشت مهم بر نامه ریزی برای حفظ و تدارک این چهره های امید بخش است.

پا سوری در استاندار جهانی

از جواد کریمی بگوییم که این بار در حد استاندار جهانی پاس داد و ما را به یاد تونییوتی پاسور چیره دست فرانسوی انداخت.

قدرت راهبری خود را به اثبات رساند و تحت فشار کم نیاورد؛ با حضور وی دیگر ما در دفاع کناری غشی نکردیم و این نقیصه 15ساله والیبال ملی بر طرف شد، دفاع و سرویس کریمی حرف نداشت و بدون تردید یکی از هفت ستاره تیم‌ملی بود ما با این داشته باید فرا تر از آسیا و برای تورنمنت های بین المللی و جهانی بر نامه ریزی کنیم.

مربی ایرانی- مربی خارجی؟

تیم‌ملی متعلق به ملت است و هر فردی که بتواند به درستی آن را هدایت کند باید حمایت شود و بهروز عطایی در لیگ ملت ها در کنار طلوع کیان و جزیده از عهده این ماموریت دشوار برآمد و کوچینگ خوبی را به نمایش گذاشت او با این‌ موفقیت سد انحصار در والیبال ملی را شکست، سال ها بود که هی کس تحت هیچ شرایطی قادر به حضور در کادر فنی و تدارکاتی و پزشکی  که حتی توپ‌جمع کنی تیم ملی نبود، اما اکنون دیوار این فضای بسته باز شد تا نوبت خدمتگداری و ارایه توانمندی به عده ای دیگر برسد شاید اینان کمتر از دوستان و برادران و اخوان محصور شده در رفاقت  نباشند؟ با این‌ مقدمات تاکید می کینم ‌که کار با قهرمانی جام‌ملت های آسیا تازه آغاز شده است و ما نیازمند بر نامه ریزی های گسترده تر در تیم‌ملی هستیم.

نویسنده: جمشید حمیدی