روز گذشته درخصوص جامانده های تیم ملی فوتبال نوشتیم. امروز نیز درباره وضعیت کلی تیم اشاراتی خواهیم داشت.
شاید برای نخستین بار است که خط حمله تیم ملی با حضور مردانی چون طارمی، سردارآزمون، قلیزاده و جهانبخش برترین خط حمله را در فوتبال آسیا دارد. این مهاجمان از بازیکنانی هستند که تجربه بازی های بین المللی را دارند و بالاتر از همه تمامی مهاجمان تیم ما اکنون در کوران مسابقات مختلف قراردارند که می تواند امتیاز خوبی باشد اما در خط دفاع این امتیاز و برتری کمرنگ است. باتوجه به بازی کره جنوبی باید گفت خط دفاع تیم ملی ما باتوجه به شیوه بازیگری کند و فاقد سرعت لازمه است. نوع بازی کره جنوبی نشان از تاکتیک های لازم و سراسر سرعتی دارد. طبیعی است که باتوجه به بازی ساکن مردان خط دفاع تیم ایران می تواند مشکلات عدیده ای را برای تیم ملی ایجاد کند. شاید این ضعف در بازی با امارات چندان به چشم نیاید، اما برای روز دیدار با کره جنوبی، نمی توان خیلی به این خط دفاع دل بست. لازم است که در برابر کره لایه های خط دفاع را یک گام جلوتر با استفاده از چند بازیکن سرعتی استحکام ببخشیم. در این میان وظایف مردان خط میانی ما دوچندان می شود. در واقع نیاز است به مردان این خط وظایف دیگری محول شود تا قبل از آنکه به فکر حرکت به سوی جلو باشند، لایحه های خط دفاع را ترمیم دهند تا روزنه ای برای مهاجمان تند و تیز کره فراهم نشود.
در برابر امارات و برخلاف بازی با کره احتیاج داریم که به بازی سرعتی و بازیکنان سرعتی توجه کنیم. فضای ورزشگاه در روز بازی در امارات بود سود اماراتی ها خواهد بود پس اسیر این فضا نشویم و با دواندن توپ و سرعت بخشیدن به روند بازی فضا را به سود خود تغییر دهیم. امارات به بازی با حوصله و انجام پاس های کوتاه و دیرتعداد توجه می کند در این حالت باید کاری کنیم که اماراتی ها فرصت مالکیت توپ و زمین را به دست نیاورند. این تیم اصولا حرکات خود را از کناره های زمین دنبال می کند. بنابراین باید کناره ها را در نظر داشت و سرعت رفت و برگشت بالایی برخوردار شد. در این میان پرداختن به بازی فیزیکی که از شگردهای تیم های عربی است، احتمالا زمین و زمان علیه تیم ملی ما خواهد بود.
نویسنده: اکبر عزیزی